Çocuklar, bağımsızlıklarını test ederken ebeveynlerini sınayabilirler. Her şeye hayır demeye başlayabilir ve bu davranışları sizi kızdırmak amacıyla değil, kuralların ne kadar önemli olduğunu test etmek için yaparlar. Bu dönemde çocukların duygusal gelişim süreçlerini anlamak ve onlara uygun şekilde yaklaşmak önemlidir.
Kendine zarar verme, başkalarına vurma veya eşyaları kırma gibi davranışlar sergilemesi, öfkenin patolojik bir dışa vurumudur. Bu tür durumlarda profesyonel destek alınmasının gerekir.
Psikolog Kübra Ekşi Yıldız, bu konu hakkında "Bu dönemde çocuklar, bağımsızlıklarını kazanma sürecinde büyük bir hayal kırıklığı yaşayabilirler. Yürümeye başlayan bebekler, kendilerini dünyanın merkezinde görmeye başlarlar ve bu dönemde yaşanan engellemeler büyük bir öfke patlamasına yol açabilir. Çocuk, duygularını tam olarak ifade edemediği için öfke nöbetleri yaşar. Ayrıca, bu dönemde çocuklar kendilerini yetişkinlerden, özellikle annelerinden ayrı bir birey olarak görmeye başlarlar ve bu durum bağımsızlıkla bağlanma arasındaki çatışmanın bir yansımasıdır" ifadelerini kullandı.
Aile içindeki çatışmalar, ebeveyn tutumlarındaki tutarsızlıklar ve çocukların ihmal edilmesi öfke kontrol sorunlarına yol açabilir.
Ailelerin, çocuklarına iyi bir rol model olmaları, duygularını düzgün yönetmeleri ve çocukların medya tüketimini kontrol etmeleri gerekir. Ayrıca, çocukların enerjilerini boşaltabilecekleri spor ve aktivitelerle ilgilenmeleri gerekir.
