Erken dönem şizofreni, genellikle genç erişkinlik döneminde (genellikle 16 ila 30 yaşları arasında) başlayan ciddi ve karmaşık bir zihinsel bozukluktur.
Bu durum, gerçek ile hayal arasındaki sınırların bulanıklaşması, düşünce ve duyguların bozulması, davranış değişiklikleri ve sosyal etkileşimlerde güçlüklerle karakterizedir.
Belirtiler arasında,
- varsanılar (halüsinasyonlar),
- yanılsamalar (sanrılar),
- düzensiz konuşma ve düşünce desenleri,
- duygudurum bozuklukları,
- sosyal çekilme,
- motivasyon eksikliği ve işlevsellikte bozulma bulunabilir.
Bu belirtiler, ergenlik dönemi belirtilerine benzediği için ergenlik dönemiyle karıştırılmaktadır ve bu konuda dikkatli olunmalıdır! En ufak şüphede, çocuk, uzman kontrolüne götürülmelidir.
Erken dönem şizofreninin nedenleri kesin olarak bilinmemekle birlikte, genetik, çevresel ve nörogelişimsel faktörlerin karmaşık etkileşimi rol oynar.
Ailede şizofreni öyküsü olan kişilerde risk daha yüksektir. Ayrıca prenatal enfeksiyonlar, doğum komplikasyonları, travmatik yaşam olayları ve erken çocukluk döneminde stres gibi çevresel faktörler de etkili olabilir.
