Çocukluğumuzda yaşadıklarımız her zaman bizimledir. Bu yüzden korkularımızın da bizi terk etmemesi normaldir.
Örneğin küçüklükte karanlıktan korkmak yaygın bir durumdur. Çocuklar karanlıkta, etrafı anlamalarını sağlayacak manzaralar olmadığı için yalnız olduklarını düşünür ve güvensiz hissederler.
Yetişkinlikte ise bu karanlık korkusu, karanlıkta kontrolün elde olmaması hissiyle ilişkilendirilebilir.
Araştırmaya göre, araştırmaya katılan yetişkinlerin yarısı hala karanlıktan korkmakta. Ayrıca yorgandan ayak sarkıtmaktan(%18) ve evde tek başına kalmaktan(%41) da korkulmaktadır. Kabuslarda en korkulan durumlar ise kovalanma(%28), yüksekten düşme(%26), diş dökülmesi(%15) şeklindedir.
Katılımcıların beşte biri, hava karardığında evlerinde olmayı seçmekteler. Dörtte biri ise ışık açık uyumayı tercih ediyor.
