Dünyanın birçok yerinde aşklarını bir kilitle kenetlemiş, kilitleri de sonsuz aşklarının nişanesi olarak köprülerde sergilemiş aşıkların hatıraları onlar. Nereden geliyor bu romantizm derseniz eğer, yürek burkan bir aşk hikayesi sonucu ortaya çıkıyor aslında.
Birinci Dünya Savaşı sırasında Nada isimli bir öğretmen Relja isimli bir Sırp askere aşık olur ve nişanlanırlar. Ama Relja savaşmak için gittiği Yunanistan’da başka bir kıza aşık olur ve bir daha geri dönmez. Nada buna dayanamaz ve kısa sürede ölür.
Trajik hikaye kasabada da duyulmuştu. Diğer genç kadınlar olaydan rahatsız olmuşlardı ve kendi aşklarının ölümsüzlüğünü sağlamak için gelecek yüzyıllara yayılacak olan eylemi başlattılar.
Genç kadınlar toplu halde yüzlerce asma kilit satın aldı. Nada ve Relja’nın düzenli buluşma noktası olarak bilinen bir köprüye bağlamadan önce, isimlerini ve sevgililerinin isimlerini kilitlere yazdılar. Anahtarlar daha sonra sadakati sağlamak için nehre atıldı.
Yıllarca süren bu aşkın alışkanlığı dünyanın birçok yerinde köprüleri doldurdu ama her şeyin olduğu gibi aşkında fazlası zarardır. Birçok köprü korumalıkları devrilme tehlikesiyle karşılaşınca bu kilitler kaldırıldı. Ama Güney Sırbistan kendi batıl inançlarına inanıyordu. Aşk Köprüsüne yapıştırılan kilitler hiçbir zaman sökülmemişti.
